» چه عواملی باعث بروز زگیل های مشترک می شود؟

زگیل ها: علل ، علاج ، درمان و پیشگیری

زگیل رشد پوستی است که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV ایجاد می شود. این رشد ها خوش خیم هستند ، به این معنی که غیرسرطانی هستند

اما بسیاری از افراد آنها را حذف می كنند زیرا آنها را آزار دهنده یا شرم آور می دانند. زگیل حاوی چرک نیست مگر اینکه آلوده شود. در صورت بروز عفونت ، ممکن است نیاز به درمان با آنتی بیوتیک داشته باشند. چه موقع باید به پزشک مراجعه کنم؟

استفاده از حمام و استخرهای عمومی و رعایت نکردن بهداشت عوامل موثر در ابتلاء به زگیل است.

زگیل در اندازه های مختلف در کف دست، پاها، کناره ناخن، پشت دست ها و سایر نقاط بدن دیده شده و با اندک تحریکی شروع به خون ریزی جزئی می کند.

ممکن است این بیماری درهمه طبقات و افراد ،در هر سنی و در هر شرایطی دیده شود، این بیماری دارای سرایت خفیفی از فرد به فرد و از ناحیه به ناحیه دیگر بدن است و استفاده از وسایل مشترک، ترومای پوستی و سرکوب ایمنی ناشی از داروها یا بیماری ها از عوامل افزایش دهنده ابتلا به زگیل به شمار می رود.

پوشیدن کفش نامناسب، خراشیدن، برش و دست کاری کردن از عوامل مهم انتشار زگیل به شمار می رود.

مطلب مرتبط تفاوت سروتونین و دوپامین

اطراف مقعد را درگیر می کند و به اشکالی از جمله نوک تیز، متصل به هم، به رنگ گوشت و به شکل تاج خروس که دائم وسعت یافته و سطح بیشتری را فرا می گیرد

سرما درمانی یخ زدن سلولها برای تخریب آنها را از جمله راهکارهای درمانی زگیل و این اقدام در مطب پزشکان و بدون بیهوشی و خونریزی صورت می گیرد و گاهی ممکن است برای تخریب زگیلها دو تا 5 بار درمان در هفته لازم باشد. لازم است به منظور درمان به پزشک متخصص مراجعه شود.

زائده‌های پوستی هستند که از تماس مستقیم پوست با نوعی ویروس به نام ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می‌شوند. این ویروس به خارجی‌ ترین لایه‌ پوست حمله می‌کند و باعث رشد غیر‌عادی و سریع سلول‌های پوست می‌شود. از آنجایی که ویروس HPV تنها به خارجی‌ ترین لایه‌ پوست حمله می‌کند، باعث بروز عفونت نمی‌شود. در صورتی که این ویروس، از طریق بریدگی یا خراشیدگی روی پوست، به سلول‌های زیر لایه‌ سطحی پوست نفوذ کند، باعث تشکیل زگیل در این قسمت‌ها می‌شود. زگیل آبکی یا مولوسکوم نیز یک نوع عفونت ویروسی است که باعث ایجاد جوش‌های کوچک بر روی پوست می‌شود.

چه عواملی باعث بروز زگیل های مشترک می شود؟

انواع زگیل

زگیل‌های معمولی: به صورت تکی یا به صورت دسته‌جمعی رشد می‌کنند و در هر ناحیه از بدن ممکن است ایجاد شوند اما اکثرا روی پوست دست دیده می‌شوند. این زگیل‌ها بافت خشنی دارند و گنبدی شکل هستند و رنگ آنها خاکستری و قهوه‌ای است.

زگیل کف پا: این زگیل‌ها به صورت زائده‌های سفت و ضخیم پوستی هستند که یک لکه‌ تیره در داخل خود دارند و روی پوست کف پا رشد می‌کنند. گاهی اوقات زگیل‌های کف پا می‌توانند در هنگام راه رفتن باعث درد و ناراحتی شما شوند. این درد می‌تواند در حد احساس راه رفتن روی یک سنگریزه و یا تا حد درد بسیار شدید و تیر کشنده‌ای باشد.

زگیل‌کف پا با ایستادن روی پا و انجام فعالیت‌های فیزیکی مانند دویدن، بیشتر در زیر پوست فرو بروند. هر چه این زگیل‌ها بیشتر در پوست فرو بروند، پوسته خارجی آن‌ها ضخیم‌تر شده و بیشتر ظاهر پینه پیدا می‌کنند. در صورتی که چندین زگیل کف پا به صورت دسته‌های بزرگ و مسطح رشد کنند، اصطلاحا به آن “زگیل موزاییکی” گفته می‌شود.

زگیل‌های مسطح: کوچک و مسطح معمولا با تیغ زدن موها به سایر نواحی پوست سرایت می‌کنند و به صورت دسته‌ای، روی پوست صورت، بازوها و پاها رشد می‌کند. این زگیل‌ها ممکن است به رنگ صورتی، قهوه‌ای روشن یا زرد روشن باشند.

زگیل نخی: به رنگ پوست هستند و بافت آن‌ها خشن و ضخیم است و مانند یک رشته‌ی نخی روی پوست رشد می‌کنند. این زگیل‌ها معمولا در اطراف دهان، بینی و ناحیه رشد ریش در صورت ایجاد می‌شوند.

زگیل زیر ناخن: زیر ناخن یا اطراف ان رشد می‌کنند و روی رشد طبیعی ناخن‌ها اثر منفی می‌گذارند. این زگیل‌ها به صورت برآمدگی‌های خشن با سطحی زبر و مرز نامشخص نامتقارن هستند.

علت ابتلا به زگيل چيست؟

زگيل ها می توانند از شخصی به شخص ديگر و گاهی به طور غير مستقيم از طريق وسايل آلوده منتقل شوند. از زمان اولين تماس با ويروس تا زمانی كه زگيل آنقدر بزرگ شود كه با چشم قابل ديدن باشد معمولاً چندين ماه طول می كشد. خطر ابتلا به زگيل های دست، پا و زگيل های صاف نسبتاًكم است و تدابيری به كار برده شوند كه از انتقال زگيل های از بيمار به همسر یا شریک او جلوگيری شود.

برخی از مردم به علت ضعف ايمنی اختصاصی نسبت به اين ويروس بيشتر به زگيل مبتلا می شوند. بيمارانی كه سيستم ايمن ضعيفی دارند مانند بیمارانی که پیوند کلیه انجام داده اند بيشتر مستعد عفونت با ويروس های زگيل هستند.

احتمالا این روش‌های درمانی به چندین بار تکرار نیاز دارند. اگر بعد از 3 دوره درمانی بهبودی حاصل نشود یا اگر زگیل پس از 6 دوره درمانی از بین نرود، معمولاً پزشک رمان شما را با داروی دیگری امتحان می‌کند. عوارض جانبی رایج همه‌ی این روش‌های درمانی ممکن است شامل سوزش و قرمزی پوست باشد. برخی از افراد همچنین ممکن است در محل زگیل دچار زخم شوند.

بسته به سن بيمار و نوع زگيل درمان های متفاوتی را به كار می برند. در بچه های كم سن و سال زگيل های معمولی را مي توان با استعمال روزانه تركيبات حاوی اسيد ساليسيليک ضعيف درمان نمود. معمولاً اين روش ناراحتی زيادی ايجاد نمی كند وممكن است هفته ها طول بكشد تا نتايج قابل قبول بدست آيد. اگر زگيل دردناک و زخمی شود، درمان حداقل به طور موقت بايد متوقف گردد.در بزرگسالان و بچه های با سن بالاتر، منجمد كردن با ازت مايع یا کرایوتراپی درمان انتخابی است. اين روش درمانی خيلی دردناک نيست و پيدايش جوشگاه ناشی از آن نادر است. با اين حال تكرار اين درمان پس از يک تا سه هفته تا بهبودی كامل كليه زگيل ها معمولاً ضروری است. سوزاندن با برق یا كوتر كردن روش ديگری است كه زگيل طی يک نوبت در مطب برداشته می شود. احتمال جوشگاه و درد طی اين روش بيشتر از منجمد كردن است.

درمان زگيل های كف پا مشكل است زيرا قسمت اعظم زگيل زير سطح پوست قرار دارد. روش های مختلف درمان آن عبارتند از: استفاده از چسب های اسيد ساليسيليک و استعمال مواد شيميايی ديگر، استفاده از روش های جراحی مثل ليزر يا انجماد شاید لازم شود كه بيمار برای كاهش فشار روی زگيل ها كفش طبی بپوشد يا برای كاهش تعريق پا، دارو مصرف نمايد.

تعداد زگيل های صاف معمولاً بيشتر از آن است كه با روش ها فوق درمان شوند. لذا بكار بردن روش های لايه برداری پوست با استفاده از استعمال شبانه ترتينوئين توصيه می شود.

معمولاً درمان زگيل های تناسلی از همه مشكل تر است.جای تمامی زگيل ها بايد مشخص شود. اين امر مستلزم معاينه مهبل، گردن رحم و رکتوم در خانم هاست. ممكن است درمان مرتب و مكرر در مطب و با استفاده از برخی اسيدها يا منجمد كردن لازم باشد.

داروی پودوفيلين جهت استعمال هفتگی توسط پزشک متخصص پوست یا زنان تجويز می گردد. زگيل های تناسلی خيلی مقاوم يا خيلی بزرگ را بايد با يكی از روش های جراحی درمان كرد. همسر بيمار نيز بايد از نظر وجود زگيل های تناسلی معاينه شود. درمان زگيل های تناسلی گاهی بسيار مشكل است و حتی درمان متعدد و مكرر هم موفقيت آن را تضمين نمی كند. ليزر برای تخريب برخی از انواع زگيل ها به كار میرود،

درمان با ليزر گران تر است. روش ديگر درمان زگيل، تزريق داروی ضدسرطانی به نام بلئومايسين بداخل هر زگيل است.البته تزريق آن دردناک بوده و گاهی عوارض جانبی ديگری نيزدارد.روش درمانی ديگر ايمونوتراپی است و بوسيله آن سيستم دفاعی خود بدن جهت نابودی ويروس زگيل تقويت می شود.

در درمان زگيل از روش های مختلف ايمووتراپی استفاده شده است.

يكی از اين روش ها ابتدا سيستم ايمنی بدن بيمار را به يک ماده شيميايی خاص، حساس می كنند. سپس اين ماده را با غلظت بر روی زگيل ها می مالند بنحوی كه واكنش حساسيتی خفيفی در اطراف زگيل تحت درمان رخ دهد. اين واكنش آلرژيک می تواند باعث ناپديد شدن زگيل ها شود. می توان داروی اينتروفرون را به داخل زگيل تزريق كرد تا باعث تحريک و افزايش واكنش سيستم ايمنی فرد و به دنبال آن، از بين رفتن زگيل می شود.

داروی ديگر كه اخيراً در درمان زگيل بخصوص زگيل های تناسلی با موفقيت به كار گرفته است ایمی کیمود می باشد. اين دارو به صورت كرم بوده و بر روی زگيل ماليده شده، با تحريک سيستم ايمنی زگيل را از بين می برد. هيچگاه خودسرانه اقدام به درمان زگيل های خود نكنيد. نوع ديگری از ضايعات پوستی را با زگيل اشتباه بگيريد و برای بيماری وخيم تری به اشتباه درمان زگيل را به كار ببريد. در مورد تشخيص و تعيين راه صحيح درمان زگيل بايد به توصيه های متخصص پوست توجه كنيد.

Successful treatment of plantar warts using topical Zijinding, a traditional Chinese medicine preparation: A case series - Zhao - 2020 - Journal of Cosmetic Dermatology - Wiley Online Library